www.dapoznan.fora.pl

tapis

Minął kolejny rok w naszym duszpasterstwie, jaki był, co przyniósł, czego Cię nauczył, co tutaj odkryłeś, czego doświadczyłaś/- łeś, kogo spotkałaś/- łeś: przyjaciela, człowieka który Cię rozumie bez słów, czym były dla Ciebie nasze wspólne Eucharystie, Adoracja, różaniec, spotkania formacyjne, jakie zmiany to wnosi w Twoje życie i Twoich bliskich....piszmy:) myślę, że jest za co Panu Bogu dziękować Smile

Dla mnie to trzeci rok w tym duszpasterstwie, niesamowite to jest jak bardzo wszystko się rozwinęło, kiedyś na wieczornej Eucharystii było maksymalnie 8 osób, dziś nie mieścimy się często w kaplicy...:)Odkąd modlimy się za naszą wspólnotę powstało tyle Bożych pomysłów, spotkań , ciągle się coś dzieje.
Wczoraj ksiądz Marcin na kazaniu mówił o tym,że duszpasterstwo, wspólnota, tak jak dla Błogosławionej Piątki może być drogą do świętości, oni odnaleźli ja w duchowości salezjańskiej. Cudowne to jest, że my też mamy szansę iść tą drogą i to RAZEM!!!!!!Bycie w tej wspólnocie pokazuje mi jak niesamowicie piękne dary posiada drugi człowiek, dary z którymi dzieli się z Tobą za darmo, po prostu dla tego, że jego serce pragnie się dzielić.
Duszpasterstwo pozwoliło pokonać mi moją nieśmiałość, obawy, to wszystko tak pięknie zmienia się w przebywaniu z Chrystusem na Eucharystii, gdzie odnajdujesz źródło pocieszenia, uciszenia serca, wielkie dzięki dla księdza Marcina, że mamy okazje doświadczać tego codziennie.
Jest to miejsce, kiedyś Kasia to powiedziała, że jak Cie nie ma dłuższy czas, to ktoś tę nieobecność zauważa, jak jesteś chora to przyjdzie odwiedzić, pamięta o Twoich urodzinach, moli się za Ciebie niezależnie od wszystkiego i gdzie spotykasz ludzi, którzy Cię ubogacają swoją wiarą - taki chyba powinien być Przyjaciel:)
Dzięki za tą wspólnotę , pozdrawiam:) Patrycja

Katarynka

To ja się wypowiem, bo widzę, że wszyscy mają sesję :)

Jestem w D.A. od stycznia i od stycznia mam piękne życie.
Nie da się opisać wszystkiego, zresztą jak ubiorę przeżycia w słowa, to za dużo stracą :) W dużym skrócie:

D.A. jest dla mnie miejscem, z którego nie chce się wracać do żółtego pokoju na Dobrej.
Gdzie wszyscy są traktowani równo, a mimo to można się poczuć wyróżnionym.
I jak w konfesjonale spowiednik mi życzy, żebym podczas rekolekcji usłyszała zdanie, które do mnie trafi, to słyszę je na kazaniu ks. Marcina.
Widzę ludzi, którzy pokazują, że "chrześcijanin - to brzmi dumnie", bez dumy, ale właśnie przez pokorę i prostotę.
Że można bezinteresownie pomagać z głupiego programowania, szukać pogotowia, kiedy sobie Kasia zepsuje nogę,
oddawać swój śpiwór o drugiej w nocy, kiedy Kasi jest (jak zawsze) zimno.
Że można zabrać dwa żółtodzioby na zjazd SWE, choć nie są "z branży" :)
Widzę księdza, który jest salezjaninem na całego, 24h na dobę.
Nie chcę mieć wakacji. Ale jak trzeba... :)

kornelia

Dziękuję Maryji, że na 20. urodziny w maju przyprowadziła mnie do Waszego, naszego DA!
Jak bardzo zostałam umocniona w tej wspaniałej wspólnocie, za jak wielką łaskę postrzegam tę wspólnotę mogłabym pisać wiele stron. Ale za chwilę zamykają bibliotekę, więc muszę się streszczać i użyć skrótów:

Nigdy w życiu nie czułam tak wielkiej tęsknoty za Bogiem, jak przez te dwa miesiące uczestnicząc w Mszach Swiętych w kaplicy w DA.

Nigdy w życiu nie odczuwałam tak wielkiej radości ze spotkania z Panem Bogiem, jak przez te dwa miesiące przyjmując Go do mego serca.

Nigdy w życiu nie byłam tak bardzo świadoma tego, jak bardzo Bóg mnie kocha, jak przez te dwa miesiące słuchając kazań ks. Marcina.

Nigdy w życiu nie byłam bliżej Boga jak przez te dwa miesiące, modląc się we wspólnocie DA.

Dziękuję Bogu za tę łaskę i za Was. Modlitwa ma największą moc!

ewysz

Ten rok był moim pierwszym z Wami.. a już niedlugo rozpocznie się kolejny i to jest piękne! Dziekuje, ze znalazłam kilka osób, z którymi już teraz czuje prawdziwą więź i że to wszystko nie kończy się jak miły sen, że trwa.
Mimo, że nie byłam we Włoszech.. dziekuje, ze o mnie nie zapomnieliście!! Smile

baartek

dzięki wszystkim za ten rok!