www.dapoznan.fora.pl

macphisto · Gość

Moze wydam sie totalnym ignorantem, ale nie mialem pojecia, ze w Poznaniu dziala tak preznie Duszpasterstwo Akademickie... Wczoraj mialem okazje byc na mszy o 20:15 z okazji Marszu Dla Życia i stąd moje odkycie Smile

I tak sobie pomyslalem, ze moj czas na studiach zmarnowalem (glownie na puby), a moglem go tak wspaniale wykorzystac wlasnie w DA. Ale czasu nie cofne wiec moge tylko wszystkich obecnych studentow bardzo zachecic do uczestnictwa w zyciu DA, bo to najpiekniejszy okres w zyciu i nie wolno go zmarnowac tak jak niestety ja to uczynilem Sad

Pozdrawiam wszystkich,
Maciek

Czarek

Cześć Maciek:) dzięki za dobre słowo!
Wydaje mi się, że jeszcze nic straconego. U nas w D.A. jest wiele osób już po studiach... wieku nie wypominając Wink

Zapraszamy!

deborah

tak DA dziala na pelnych obrotach i ciagle sie rozkreca! przyjdz! Very Happy

macphisto · Gość

Dzięki za zaproszenie Smile

Chętnie skorzystam! Na pewno niedługo się pojawię Smile

terezita

A to i ja Cię zaproszę bo mnie się też bardzo to podoba Very Happy

I będę regularnie wpadać do DA Smile

Gość

U mnie z regularnością to będzie bardzo ciężko niestety... praca, praca, praca no i wychowywanie 1,5 rocznego szkraba jednak pochłania cały czas niemal Smile

Ale będę się starał od czasu do czasu zawitać w progi DA.

Rybka

Oooo. To możesz też udzielać się zdalnie. Czekamy na komentarze np. o małżeństwie, bo coś drętwo tam, a Twój stan wskazuje na to, że możesz dawać jakieś rady w tej dziedzinie.

inka

Przyjdź do nas ze szkrabem Very Happy

macphisto · Gość

Tak to prawda jestem żonaty... ale rad raczej dawać bym nie mógł ponieważ sam mam dość duże problemy Sad

Rybka

Wiesz, mówi się w chrześcijaństwie o szczęśliwym złu tzn. o takim złu, którego skutki są zbawienne dla duszy. Można mówić o tym, co psuje związek. A może potem z tego zła wyjdzie jakieś dobro. Myślę, że możesz liczyć na wsparcie z naszej strony. Może będziesz przychodził z całą rodziną i to Was podbuduje?

macphisto · Gość

bardzo bym chcial przychodzic z cala rodzina... ale niestety jest to nie mozliwe, poniewaz nie jestem w stanie namowic malzonki Sad

yoko

Spróbuj ją namówić - może się uda! Wink

Gość

nie sądzę, że się uda... no ale ja będę zaglądał jak tylko będę mógł Smile

Wczoraj byłem też o 20:15 Smile

macphisto

a co do zdalnego zaangażowania to mogę pomóc przy stronach www Smile

Rybka

Ostatnio ktoś podzielił się ze mną przemyśleniem dot. DA: niektórzy ludzie niekoniecznie przychodzą do DA, żeby się pomodlić, przybliżyć do Boga ale żeby jedynie sobie spędzić miło czas. Właściwie DA działa podobnie jak świetlica - są zabawy, gry, zajęcia rozwijające poczucie rytmu, słuch muzyczny, koordynację ruchową. I to jest dobre, i potrzebne.

Drugą strona medalu jest to, że korzystając z tych przyjemności, można zapomnieć o ważniejszych celach Wspólnoty Duszpasterskiej - kształtowaniu wiary, wyrabianiu charakteru, ukazywaniu drogi do świętości. Pytanie - co zrobić, by ludzie nie tylko korzystali z tych atrakcyjnych - również dla niewierzących - uciech, ale przychodzili na Mszę, na spotkania biblijne, na Koronkę, Różaniec , a co więcej - równocześnie żeby stosowali w życiu to, co usłyszą na kazaniu, żeby chcieli się nawracać, ciągle zmieniać myślenie na bliższe Chrystusowemu? Żeby coś pięknego zakiełkowało i rosło nawet wtedy, kiedy już nie będzie możliwości spotkać się w DA na herbacie.

Wg mnie DA w tej formie, która jest teraz, jest tak świetnie zorganizowane i ma na tyle atrakcyjny program, że Ci, którzy nad tym pracowali mają powody do zasłużonego zadowolenia i gratulacji, a wszyscy korzystający z działalności Duszpasterstwa mają swoje miejsce, do którego chce się wracać i mają również za co dziękować Panu Bogu i tym, którzy to przygotowali dla nich.

Jednocześnie zauważam, że potrzeba głębszych i dłuższych rozmów. Bo my to trochę się poprzytulamy, trochę podsłodzimy atmosferę, a potem chociażby na forum dowiadujemy sie o wiele ważniejszych informacji, przemyśleń, których nie podejmuje się w towarzystwie, bo są widocznie zbyt trudne. Przykład?: nieoczekiwana prośba, niewygodny problem, niechciana propozycja, a wszystko dotykające najczulsze punkty honoru, naszego sposobu myślenia, naszych ograniczeń i potencjalnych możliwości.

Dobra kończę. Starałam się, żeby sensownie napisać, że poprzez rozmowę i własny przykład możemy się przebić przez obojętność tych, którzy przechodzą koło DA i nie wchodza do niego, albo wchodza tylko na kurs tańca.