www.dapoznan.fora.pl

jaboja

Ale chamówa Razz

Rybka

Ewysz miała zobaczyć zmianę. Zobaczyła, więc już nie potrzeba tak długiego tematu.

Rybka

Pytanie: Co tolerujecie u wyznawców innej religii/ateistów czy ogólnie w zachowaniu ludzi? Tolerancja na jakim poziomie? A czego nigdy nie będziecie tolerować?

Czarek

Toleruje... w sumie wszytsko, przynajmniej staram się. Natomiast co innego z akceptacją Wink

tutaj staram się jechać ostro i radykalnie (choć jeden Bóg wie jak mi to wychodzi).

jaboja

Czemu u wyznawców innych religii? Mi się wydaje, że katolicy też nie powinni być zmuszani do przestrzegania katolickich zasad na siłę.

Natomiast co do tolerowania, to mam wrażenie, że pewne złe uczynki krzywdzą tylko tych, którzy w ich czynieniu uczestniczą (np. ćpanie, sex itp.), a inne też osoby które tego nie chcą (np. zabicie kogoś kto wcale ginąć nie chce). I myślę, że o ile pierwsze można tolerować (a może i należy, jeśli uznajemy że człowiek ma wolną wolę, również jeśli chce jej użyć na swą zgubę), to drugie już nie bardzo, bo ich tolerowanie ograniczyłoby jakoś wolę osoby, której się szkodzi (jeśli ona tego nie chce).

Z innej jeszcze strony nie uważam aby słuszne było uważanie się za posiadania jedynie słusznej prawdy. Bo ktoś inny może uważać, że źle nie czyni, a my uważamy, że jednak tak. Tylko czy rzeczywiście nam to oceniać? Oczywiście nie mam na myśli skrajnych, dość oczywistych przypadków (np. trzeba kogoś zabić bo żyd). I oczywiście niedopuszczalne wydaje mi się zakładanie że w ramach "tolerancji" powinniśmy czynić coś wbrew własnemu sumieniu. Byleby nie popaść w tym względzie w skrajność zakładając, że każde niepozwolenie komuś na coś co nam się nie podoba jest działaniem wbrew naszemu sumieniu, bo to już IMHO trochę zakrawa na pychę myślenia o sobie jako o posiadaczu jedynie słusznej prawdy.

Tomasz · Gość

terezita · Wysłany: Sob 22:25, 13 Mar 2010 Temat postu:

Mogę zadać teraz ja pytanie....

Co to jest zaufanie? Jak je budować? Na czym powinno się opierać i co zrobić by na nowo ktoś nam zaufał? ...

Tomasz · Wysłany: Nie 12:28, 14 Mar 2010 Temat postu:

Moim zdaniem zaufanie to stopień w jakim możemy liczyć na drugiego człowieka(czy nie zawiedzie, czy będzie, czy nie wygada) buduje się baaaardzo dłuuuuugo :p wzajemną uczciwością i szczerością. Niestety zaufanie ma to do siebie, że raz stracone bardzo tudno odzyskać :] bo jeśli ktoś zawodzi, to nie jest godny zaufania...

terezita · Wysłany: Nie 13:25, 14 Mar 2010 Temat postu:

Ale przecież KAŻDY popełnia błędy... a niektórych nie da się uniknąć... heh

Tomasz · Wysłany: Nie 17:06, 14 Mar 2010 Temat postu:

ale nie każe zaufanie da się odbudować :]

terezita · Wysłany: Nie 18:39, 14 Mar 2010 Temat postu:

Hm jesteś pewien? Może rzeczywiście coś w tym jest... pzdr

Agnieshka · Wysłany: Pon 7:33, 15 Mar 2010 Temat postu: Zaufanie

Tomasz · Wysłany: Pon 20:36, 22 Mar 2010 Temat postu:

Tak w temacie Wink

Agnieshka · Wysłany: Pon 21:08, 22 Mar 2010 Temat postu: Zaufanie

Te rysy to są chyba takie blizny po ranach poniesionych na wojnie. Są powodem do dumy. Bo to znaczy, że żyjesz. Dostajesz cios, padasz, podnosisz się i idziesz dalej. Chrystusowi też zostały blizny po ranach odniesionych w czasie Męki. On się ich z nimi nie chowa, pokazuje je każdemu. Przypominają o Jego wielkiej Miłości do nas. I to tyle.

Smile

jaboja · Wysłany: Pon 19:24, 29 Mar 2010 Temat postu:

Dlaczego mówi, śpiewa się o "krwi i wodzie, która wytrysnęła z przebitego serca Jezusa", skoro Jezusowi nie przebito serca, tylko bok?